Knap herstel

ASV Arsenal 1

2 - 2

Jong Holland 1

Competitie

2e klasse A

Datum

1 april 2023 14:30

Scheidsrechter

O. van Hooff

Accommodatie

Sportpark De Schinkel
IJsbaanpad 50
1076CV
AMSTERDAM
tel. 020-6794226

KNAP HERSTEL NA SLECHT BEGIN

In een fase van de competitie waarin puntjes sprokkelen steeds belangrijker wordt (maar liefst vijf ploegen krijgen aan het einde van de rit de degradatie-rekening rechtstreeks of via een barrage gepresenteerd) gaat het puntjes sprokkelen de ploeg van Carl Ern voor de tweede keer op rij aardig af. Was er vorige week tegen het sterke DDVA nog sprake van een knappe puntendeling na een goede wedstrijd die ook zomaar de andere kant op had kunnen vallen, nu ging deze kwalificatie in de schaduw van het Olympisch Stadion niet bepaald op. Jong Holland kende een begin waar de ogen zeer van deden en leek pas aan de wedstrijd te beginnen toen de teller na een half uurtje al op een 2-0 achterstand stond. Dat er desondanks nog een 2-2 remise uit het vuur werd gesleept getuigt van een ongedachte veerkracht waarvoor het elftal te prijzen valt.

Het eerste half uur was het niet alleen binnen de lijnen om te huilen. Ook uw verslaggever van dienst (invaller voor AZ-supporter en vaste clubwriter Peter de Rover) had het zwaar. In de stromende regen over een weggetje vol met blubber zocht ik samen met een drietal hondstrouwe en vaste volgers een stek op waar schrijven in mijn notitieblokje onmogelijk bleek omdat pen en papier drijfnat werden en bleven. Voeg daarbij het commentaar van de deskundigen in mijn omgeving die gedrieën vooral defensief heel veel mis zagen gaan bij Jong Holland. Hun ongetwijfeld doorwrochte commentaar hielp mij alleen maar verder de put in. Iets met “ te veel ruimte en druk op het centrum van de verdediging dat met gemak voorkomen had kunnen worden “ of zo. Het enige wat mij opviel was dat Jong Holland bezig leek aan een missie die na letterlijke en figuurlijke missers van keeper Nick Blaauw en centrale verdediger Joël Boonstra binnen ruim twintig minuten kansloos leek, toen de thuisploeg al twee keer had gescoord. Ook trainer Carl Ern deed in deze fase luidkeels van zich spreken door zijn aanvoerder Jay Haanraads op te roepen ‘ de boel eens goed neer te zetten.' Niets wees er op dat moment op dat Jong Holland in staat zou zijn zich op te richten, sterker nog; de vrees leek gerechtvaardigd dat het wel eens een hele smadelijke nederlaag zou kunnen worden. Goed beschouwd (toen ik weer zwoegend door de blubber inmiddels een droge plek voor de kantine had ingenomen, waar mijn pen het ook weer wilde gaan doen) was het zomaar ineens na 25 minuten raak voor ons. Niet toevallig begon het moois bij Bas Blankendaal (daarover later meer) die Sam van de Kamer de diepte in stuurde, zijn secure voorzet werd door Jort Feijen op waarde geschat en kundig tot treffer gepromoveerd (2-1).
Daarna was er van het overwicht van de thuisploeg weinig meer over en ontspon zijn een echte wedstrijd die weliswaar pover was, maar waarvan de uitkomst lang ongewis bleef. Met het noemen van de naam Bas Blankendaal ben ik uitgekomen bij een routinier die inmiddels wekelijks aantoont dat zijn status van mogelijke wisselspeler aan het begin van het seizoen, is veranderd in die van een vaste waarde die wekelijks uitblinkt en die onmisbaar is geworden in de ploeg van Carl Ern. Voorwaar een puike prestatie waarvoor respect en hulde zeer op zijn plaats is. Terwijl Jort Feijen (weer hij !) vlak voor rust de gelijkmaker op zijn schoen had maar met zijn passen net niet goed uitkwam om voor de thee al de 2-2 op het bord te zetten, was het weer dezelfde Feijen die zijn waarde bewees toen hij na een kwartiertje in de tweede helft slechts ten koste van een overtreding binnen de beruchte lijnen van de gelijkmaker afgehouden kon worden. Een terechte pingel bleek niet voor het eerst een koud kunstje voor Bas Blankend om de 2-2 op het bord te zetten; hij schiet de strafschoppen er zo makkelijk in dat het lijkt alsof ie met een blinddoek om vanaf 11 meter nog raak kan schieten.
Ook al deden beide ploegen na de 2-2 hun best er nog wat van te maken gebiedt de eerlijkheid te zeggen dat het niveau er niet bepaald beter op werd. Lars Boekel was nog het dichtst bij succes toen hij vlak voor tijd een vrije trap tegen de lat zag belanden.

Al met al is de conclusie gerechtvaardigd dat Jong Holland een knap resultaat wegsleept uit een wedstrijd waarvan dat nooit meer verwacht leek te worden en dat de thuisclub na een overrompelend en knap begin naliet door te drukken. Voor Carl Ern en zijn mannen een mooi en verdiend puntje om na een mindere reeks wedstrijden met wat meer vertrouwen en een blos op de wangen het restant van de competitie tegemoet te zien.

Tenslotte nog een slot van mijn verslag dat ik liever niet had geschreven maar wat ik toch doe. Aanmoedigen en je club steunen is onlosmakelijk verbonden met voetbal en kan het over en weer ook leuk maken aan de zijlijn, maar wat de luidruchtige aanhang van de thuisclub er uitkraamde op het terras voor de kantine kan echt niet. Bijna ieder balcontact van een Jong Hollandiaan werd gillend en schreeuwend van bespottelijk commentaar voorzien, terwijl ook de scheidsrechter er in woord en gebaar niet bepaald genadig van af kwam. Toen ook vanuit de Arsenal-dugout de leidsman het moest ontgelden (‘ je bent een lafbek’ ) hielp dat niet bepaald het vervelende sfeertje te doen stoppen.

Wat mij betreft een fikse smet op een natte Amsterdam-middag die ons een lekker puntje opleverde !

Harry Verheul