Cookie beleid Jong Holland

De website van Jong Holland is in technisch beheer van VoetbalAssist en gebruikt cookies. Hieronder de cookies waar we je toestemming voor nodig hebben. Lees ons cookiebeleid voor meer informatie.

Functionele cookies

Voor een goede werking van de website worden deze cookies altijd geplaatst.

Analytische cookies

Google analytics Toestaan Niet toestaan

Marketing cookies

Facebook Toestaan Niet toestaan

Over Koos, 6-0 en een ontploffende whatsapp

Jong Holland 1

6 - 0

AFC 1

Competitie

2e klasse A

Datum

15 april 2023 15:00

Scheidsrechter

M.J. van Grevenbroek

Accommodatie

Sportpark Alkmaarder Hout
Kon Willem-Alexanderlaan 5
1815LV
ALKMAAR
tel. 072-5111449

 OVER KOOS, 6-0 EN EEN ONTPLOFFENDE WHATSAPP

Dit wordt op zeker het meest bizarre wedstrijd’verslag’ dat ik ooit maakte voor mijn club. En ik kan met dezelfde zekerheid zeggen dat de kans dat het de komende jaren nog gekker zal worden uitgesloten is. Ik zet me namelijk met een zondagse croissant en een paar bakken koffie aan een verslag van een wedstrijd waar ik zelf niet bij ben geweest. Dit verslag gaat wel over Koos, een 6-0 overwinning en een ontploffende whatsapp.
Allereerst over Koos; dit door ons zelf benoemde liefste hondje van de wereld is van mijn dochters en omdat zij druk waren met de verhuizing van een van beiden had ik beloofd gisteren op te passen op Koos (Koosje voor intimi overigens omdat het een schattige kleine teckel betreft). Ik wist natuurlijk dat deze belofte me een wedstrijd aan het vermaarde hekje zou kosten, maar voor je kinderen heb je vanzelfsprekend veel over. Bovendien gebiedt de eerlijkheid te zeggen dat ik een in mijn ogen zekere nederlaag liever mis dan een wedstrijd waarin wij punten gaan pakken. Dus terwijl ik me een zaterdag over Koos ontferm word ik via de whatsapp op de hoogte gehouden van de ontwikkelingen op het veld. En dat heb ik geweten, evenals mijn welhaast ontploffende whatsapp.
Een van de vele digitale berichten komt van de voorzitter. Geheel tegen zijn gewoonte In betreft het geen verzoek maar een opdracht (“ ik heb al vanaf de rust een goed idee; jij schrijft verslag, ik geef je de karakteristieken en WIllem Dragtsma - de tc - belt je nog voor wat meer informatie “). Omdat ik sinds mijn pensionering niet meer gewend ben opdrachten te krijgen is mijn eerste reactie een afwijzende, maar later tijdens een rondje met Koos door het park bedenk ik me. 
Terug nu naar mijn whatsapp; tot kwart voor vier, of beter gezegd tot aan de rust, is het nog tamelijk rustig. De op zich al verrassende stand bij rust (1-0 voorsprong dankzij Jort Feijen wiens productie inmiddels indrukwekkende vorm begint aan te nemen) is naast het eerdergenoemde berichtje van Henk Hoijtink mijn enige digitale mededeling. Dat wordt na de thee wel anders.  Ingegeven door een ongekende productieve bui van de ploeg van Carl Ern blijft het karakteristieke geluidje van de whatsapp-berichten mijn huiskamer vullen. Koos kan er zelfs in zijn mandje de slaap niet van vatten. Doelpuntenmakers Bas Blankendaal (2-0 na weer een onberispelijke pingel), Eelke de Graaf, Sam van de Kamer, Jesper Mannes en tenslotte weer Jort Feijen zetten de onwaarschijnlijke 6-0 eindstand op het bord.
Natuurlijk, geheel in Jong Holland-stijl, krijg ik niet alleen de doelpunten door via mijn digitale postduif. Er zitten ook berichten tussen die aan het hekje vast voor heel wat vermaak hebben gezorgd. Zomaar een bloemlezing daaruit; ‘het hekje vindt dat je voortaan maar gewoon weg moet blijven’, niemand wil je ooit nog zien hier’ en ‘je wordt voortaan bij de poort tegengehouden’. De op het oog meest onschuldige komt na de wedstrijd van Willem Bokma (‘ thuisblijvers hebben weer eens ongelijk’ ) en wordt plots vergezeld van digitale livebeelden vanuit de bestuurskamer. Het grote en blije hoofd van Carl Ern komt ineens (met op de achtergrond een bonte verzameling lolbroeken) mijn huiskamer binnen wandelen om mij de mantel uit te vegen over de reden van mijn absentie (“ jij blijft dus weg vanwege een hond “ ?).
Terug nu naar de wedstrijd zelf die ik dus niet zag en waarbij ik vol vertrouwen blind moet varen op de deskundige meningen van mijn ‘correspondenten’ die aan het hekje een zaterdagmiddag hebben beleefd die ze zich nog lang zullen heugen. Ga er maar aan staan; 6-0 winnen van een ploeg die tot gisteren op vier remises na alles met vaak indrukwekkende cijfers won, in een periode waarin wij zelf een aantal malen (net) niet thuis gaven mag je hoogst opmerkelijk noemen. Hulde is er vooral voor het eerste deel van de wedstrijd waarin Jong Holland indrukwekkend goed speelde. En ook al zat het daarna niet bepaald tegen (mag het een keertje ?) wordt de ploeg van Carl Ern vooral geprezen omdat als team de spirit ervan afdroop; fel en energiek overal bovenop zitten; een strijdwijze waar de goede voetballers van AFC niet bepaald tegen kunnen. En ook al schuift de trainer graag alle lof door naar zijn team ( de jongens moet het doen, niet ik ) mag je gerust stellen dat in een wedstrijd zoals gisteren de hand van de trainer (sorry voor het cliché) is te herkennen. Aparte vermelding verdient ook Sietse Bol, die heel sterk en slim de gevaarlijke AFC aanvalsleider onzichtbaar maakte.Sietse werd voor zijn goede spel beloond toen hij het laatste deel van de wedstrijd de aanvoerdersband mocht dragen. Carl Ern wisselde toen het een gelopen koers was (een teken van ongekende weelde en voorspoed) al zijn dertigers. Vanaf de bank mochten Jay Haanraads, Lars Boekel, Bas Blankendaal en Eelke de Graaf, genieten van een wedstrijd die ook zij niet snel zullen vergeten.
Wat zegt in een breder verband deze negentig mooie Jong Holland minuten ons ? Sportief gezien zijn we volop in de race om voor het tweede seizoen op rij in de nacompetitie te mogen strijden voor promotie naar de eerste klasse (daarvoor volstaat een vierde plek in de eindrangschikking). En tenslotte; we lijken veel eerder dan verwacht een tweede klasser te zijn geworden waar rekening met gehouden moet worden. Zelfs de versterkte degradatieregeling waarvoor je moet wegblijven bij de onderste vijf ploegen lijkt een horde die de ploeg van Carl Ern moeiteloos neemt.
Het gat met die vermaledijde plekken is nu immers al acht punten! En, zoals ik eerder al eens de loftrompet stak; spelers en staf mogen zichzelf op de borst kloppen voor zo een seizoen.
Toen de kruitdampen van een overhitte mobiele telefoon waren opgetrokken liep ik met een blij en tevreden gevoel (met in mijn oor nog steeds dat vreselijke whatsapp-geluidje) maar weer een rondje met Koos. Zelfs het beestje leek uitgelaten na deze onvergetelijke en bijzondere zaterdagmiddag, ook al zal ik me dat wel voor de geest halen terwijl het onbestaanbaar is.

 

Harry Verheul

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Delen

voeg je eigen gadgets toe aan deze pagina!